Poszczególne epoki w sztuce wyznaczają konkretne okresy w dziejach ludzkości. Zmienność nurtów w malarstwie zawsze wynikała z pewnego rodzaju buntu nowych, młodych twórców, którzy chcieli od życia i sztuki czegoś więcej. Zwykle nudziła ich akademicka schematyczność zarówno w kwestii technik malarskich jak i tematyki obrazów. To dzięki niepokornym artystom poznaliśmy na przestrzeni lat zupełnie różne kierunki w sztuce a dziś możemy cieszyć się bogatą różnorodnością obrazów z minionych epok. Nurtów w sztuce było bardzo wiele lecz kilka z nich jest dziś szczególnie rozpoznawalnych. Współcześni artyści różnych gałęzi sztuki stale czerpią inspiracje z tych niezwykle ciekawych i barwnych okresów.
Impresjonizm
Nie ma chyba bardziej znanego nurtu w malarstwie niż impresjonizm, którego flagowe dzieła są rozpoznawalne na całym świecie. Nazwa kierunku pochodzi od obrazu Clauda Moneta pt.”Impresjonizm, wschód słońca”. Zapoczątkowali go paryscy malarze na przełomie XIX i XX wieku. Znane obrazy impresjonistów przepełnione są kolorami mieszanymi ze sobą dopiero na płótnie a nie jak to bywało wcześniej na palecie. Technika nakładania farby również była rewolucyjna. Rozmazany kontury uzyskiwano poprzez nakładanie małych plam farby jedna przy drugiej. Z odległości tworzyły one konkretne przedmioty lub postaci ale nadal kształty i kontury pozostawały w sferze domysłów. Impresjonizm odchodził od akademickiego rzemiosła w malarstwie. Nie chciano dłużej malować patetycznych i wzniosłych dzieł z motywami patriotycznymi. Chęć czerpania z życia pełnymi garściami przejawiał w swoich pracach Pierre Auguste Renoir. Pejzaże, ulotne chwile codziennego życia uwiecznił na płótnie Monet. Obrazy miały być zmysłowe, subtelne i powinny ukazywać subiektywny sposób postrzegania świata przez malarza.
Surrealizm
Największym przedstawicielem surrealizmu był z całą pewnością Salvador Dali. Nowy nurt w malarstwie pojawił się jako efekt buntu artystów przeciwko dotychczasowemu sposobowi uprawiania sztuki. Empiryzm, realizm i konwenanse w malarstwie zaczęły uwierać bardziej nieszablonowym twórcom, którzy chcieli czegoś więcej od malarstwa. Zaczęto przedstawiać przedmioty codziennego użytku w sposób karykaturalny, symboliczny i nierealny. Obrazy przedstawiały sny i wyobrażenia oraz wyrażały wewnętrzną percepcję malarza. Dzieła surrealistów burzyły znany porządek i stałe schematy, przez co ich twórcy uważani byli za skandalistów.
Renesans
Po mrocznym i statecznym okresie średniowiecza przyszedł czas na ożywienie i nowe formy w sztuce. Artyści zaczęli sięgać do dorobku antyku i sztuki starożytnej, zgłębiali wiedzę o człowieku a także odkrywali nowe perspektywy w malarstwie. To wszystko zaowocowało wieloma znanymi dziś pracami takich malarzy jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł czy Rafael Santi. Stosowali oni nowe perspektywy: linearną, geometryczną oraz powietrzną, które na zawsze odmieniły techniki malarskie. Upowszechniło się malowanie na płótnie przez co pojawiła się możliwość pozyskiwania nowych połączeń kolorystycznych oraz bardziej płynnych przejść między kolorami.
Barok
Okres baroku przypada na przełom XVI i XVII wieku. Nazwa tego nurtu pochodzi od słowa barocco czyli perła o nieregularnym kształcie, która symbolizowała tę nową epokę w sztuce. Malarstwo barokowe odznaczało się wielkim rozmachem, przepełnione było barwami, kształtami i najróżniejszymi formami. Pojawiło się malarstwo ścienne, malowano całe ściany chcąc nadać głębie i większą przestrzeń w pomieszczeniach. Bogactwo szczegółów i detali to cechy charakterystyczne dla baroku. Malowano portrety, pejzaże, sceny rodzajowe oraz martwą naturę. Nie bano się erotyki i nagich ciał na obrazach, niektóre dzieła była bardzo śmiałe. Z drugiej strony barok to rozwój malarstwa religijnego a barokowe wizerunki aniołów funkcjonują w kulturze do dziś. Sceny są żywe i dynamiczne, zachwyca również ilość postaci na pojedynczym obrazie.